پژوهشگران آمریکایی، یک نشانگر تشخیصی جدید را کشف کرده‌اند که شاید بتواند نحوه واکنش بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم را نسبت به درمان‌های استاندارد پیش‌بینی کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیوزوایز، پژوهشگران “دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس”(UCLA)، یک نشانگر تشخیصی بالقوه کشف کرده‌اند که شاید بتواند نحوه واکنش بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم را نسبت به درمان‌های استاندارد شیمی‌درمانی و پرتودرمانی پیش‌بینی کند.
پژوهشگران دریافتند که بیان ژن موسوم به “PACS-1” که در بخش کوچکی از بازوی بلند کروموزوم ۱۱ قرار دارد، در بافت‌های سرطانی، بیش از اندازه صورت می‌گیرد و این موضوع می‌تواند به رشد و گسترش سرطان منجر شود. آنها همچنین دریافتند که انتقال پروتئین PACS-1 از بیرون به درون هسته سلول، نقش مهمی در گسترش سرطان دهانه رحم دارد که در برابر شیمی‌درمانی و پرتودرمانی مقاوم است.
پژوهشگران باور دارند که شاید سطوح بالاتر بیانPACS-1 در هسته سلول، بتواند مقاومت در برابر درمان را نشان دهد.
سرطان دهانه رحم، دومین دلیل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان سراسر جهان است. اگرچه عفونت با “ویروس پاپیلوم انسانی”(HPV)، نقش مهمی در ایجاد سرطان دهانه رحم دارد اما وجود ویروس به تنهایی برای ایجاد سرطان کافی نیست.
ژنتیک و عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن و عادات غذایی نامناسب نیز در این امر نقش دارند.
بدین ترتیب، شناسایی نشانگرهای بیولوژیکی به عنوان عوامل هدف‌گذاری، برای تشخیص و درمان مهم است.
پژوهشگران در این پروژه، از یکی از روش‌های بلاتینگ موسوم به “روش لکه غربی”(western blot) استفاده کردند که برای تشخیص مولکول‌های پروتئین‌های خاص در میان ترکیبی از پروتئین‌ها به کار می‌رود. آنها با استفاده از این روش، بیان بیش از اندازه PACS-1 را در بافت‌های تومور مشاهده کردند.
سپس پژوهشگران، مدل‌های درون‌کشتگاهی سلول‌های انسانی را ابداع کردند تا نقش پروتئین را در رشد سلول ارزیابی کنند. آنها نهایتا برای بررسی این که آیا بیان بیش از اندازه پروتئین PACS-1، با مقاومت شیمیایی سرطان در ارتباط است یا خیر، از تجزیه و تحلیل‌های مرتبط با فلورسنس استفاده کردند.
اگر PACS-1 در آزمایش‌های حیوانی تایید شود، استفاده از آن به عنوان نشانگر تشخیصی می‌تواند به ارائه راهبردهای درمانی بیانجامد که به غلبه بر مقاومت درمانی سرطان دهانه رحم کمک می‌کنند.
شاید بتوان روش‌های جایگزین درمان از جمله مهار بیان PACS-1 را به همراه شیمی‌درمانی و یا عوامل فعال‌کننده سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار داد.
این پژوهش، در “Journal of Biological Chemistry” به چاپ رسید.