ارسال پیامک / info@womenrightful.com
info@womenrightful.com
صیانت از حقوق زنان > حق بر سلامت > پایان حسرت فرزند دار شدن
پایان حسرت فرزند دار شدن
پایان حسرت فرزند دار شدن

پایان حسرت فرزند دار شدن

والدین کوروش از حسرت سال‌هایی که فرزندی نداشتن و زخم زبان‌ها و ناملایمات اطرافیان که بیش از حسرت نداشتن فرزند آزار شان می‌داد تا لحظه شیرین فرزنددار شدن شان می گویند.

مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری هر روز میزبان زوج‌های جوانی است که با اندوهی برخاسته از نگاه اطرافیان و با امید به آغوش کشیدن پاره تن خودشان وارد این مراکز شده‌اند، پدر و مادر کوروش و کمند یکی از صدها زوجی هستند که مراحل درمان خود را در مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری جهاد دانشگاهی استان قم طی کرده‌اند.

پدر کوروش که ۲۸ سال سن دارد و با همسرش هم سن و سال است صحبت را آغاز کرد، عنوان کرد: سال ۱۳۹۲ ازدواج کردیم و از سال ۱۳۹۴ متوجه شدیم که باید برای باروری به پزشک زنان مراجعه کنیم، داروهایی که پزشک متخصص تجویز کرده بود تا یک سال مصرف کردیم و نتیجه نگرفتیم، سال بعد به مطب پزشک زنان و زایمان مراجعه کردیم و در یکی از مراکز دولتی درمان ناباروری عمل IVF داشتیم که جواب منفی شد.

وی با بیان اینکه همسرم به شدت احساساتی است و از جواب‌های منفی که می‌گرفت ضربه‌های روحی خورده بود، اظهار کرد: تصمیم گرفتیم یک سال درمان را متوقف کنیم و با خیال آسوده به زندگی بپردازیم، در این مدت حال روحی همسرم بهتر شد و بعد از یک سال برای از سر گیری درمان اقدام کردیم.

پدرکوروش ادامه داد: دکتر ریاحی‌پور که وی را به عنوان یکی از متخصصین برجسته زنان و زایمان در استان قم شناخته بودیم همسرم را معاینه کرد گفت شما فقط با عمل IVF نتیجه می‌گیرید و ما را به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی استان قم معرفی کرد تا روند درمان را طی کنیم.

پدر کوروش دلیل مراجعه به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی واحد استان قم را اطمینان از حصول نتیجه مثبت در این مرکز عنوان کرد و گفت: بعد از معرفی دکتر ریاحی‌پور کمی تحقیق کردیم و متوجه شدیم مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی آمار بسیار خوبی از میزان موفقیت درمان‌ها ثبت کرده است و خدمات درمانی را با تعرفه بسیار مناسب‌تری نسبت به مراکز معتبر پایتخت ارائه می‌کند.

وی بیان کرد: بعد از یک دوره دریافت دارو و انجام عمل تخمک کشی ۹ جنین به دست آمد که در مرحله اول سه جنین انتقال دادند و بقیه را فریز کردند، بار اول نتیجه آزمایش منفی شد اما بار دوم نتیجه مثبت گرفتیم و غصه‌های هشت‌ساله مان به پایان رسید.

وی با بیان اینکه استرس، احتمال باروری زوجین را به شدت کاهش می‌دهد، زخم زبان‌های خواسته و ناخواسته دوستان و آشنایان و خانواده را عامل اصلی تضعیف روحیه و افسردگی زوج‌های نابارور دانست و تصریح کرد: دوستان و آشنایان دائم زمان فرزند دار شدنمان را می‌پرسیدند و با لطیفه‌های نابجایشان ما را آزرده می‌کردند، برای همین تصمیم گرفتیم دلیل فرزند دار نشدنمان را به خانواده‌ها بگوییم تا حداقل خانواده‌ها کمتر سؤال کنند. بعد از آگاهی خانواده از عارضه ناباروری ما، سؤالات پی‌درپی و فشارهای هرروزه قطع شد و ما توانستیم با آرامش بیشتری روند درمان را طی کنیم.

وی از دخالت برخی خانواده‌ها در زندگی زوجینی که با عارضه ناباروری مواجه شده‌اند ابراز تأسف کرد و گفت: با خیلی از آقایانی که در سالن انتظار مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی منتظر همسرانشان بودند صحبت می‌کردم و متوجه شدم دیگران هم از دخالت‌ها و نیش و کنایه‌های خانواده‌هایشان رنج می‌برند، بعضی می‌گفتند وقتی خانواده‌هایمان متوجه شدند که بچه‌دار نمی‌شویم بدون اطلاع به خواستگاری دختران دیگری رفته بودند تا همسر دیگری برایمان انتخاب کنند.

وی ادامه داد: من خیلی به اسم کوروش علاقه دارم و همسرم نیز از خیلی وقت پیش اسم کمند را انتخاب کرده است، اگر فرزندمان دختر شود اسمش را کمند می‌گذاریم و اگر پسر شود کوروش. اگر هر سه جنینمان به دنیا بیایند نام دیگری هم در همین سبک برایشان انتخاب می‌کنیم، اما حتماً کوروش و کمند اولین پسر و اولین دختر ما خواهند بود.

مادر کمند نیز در این گفتگو از هشت سال غصه فرزند دار نشدنش گفت و ادامه داد: ما انقدر برای فرزند دار شدن دچار زحمت شده‌ایم که آرزو داریم هر سه جنینی که در رحم دارم در سلامت رشد کنند و به دنیا بیایند تا در آغوششان بگیریم.

مادر کوروش و کمند افزود: بعد از این همه مشقت جنسیت فرزندانمان اصلاً اهمیتی ندارد و فقط به فکر سلامتی‌شان هستیم، حتی هیچ درکی از اینکه چرا بعضی خانواده‌ها برای تعیین جنسیت فرزند سوم یا چهارمشان به این مرکز می‌آیند نداریم.

وی تأثیر حمایت شوهرش در کاهش استرس را بی‌نظیر ارزیابی کرد و حفظ آرامش را باعث نتیجه مثبت درمان ناباوری برای ۹۰% زوجین دانست و گفت: ۱۰۰% آرامشی که کسب می‌کردم از جانب شوهرم بود، حمایت و حضور گرم همسرم در کنار من باعث می‌شد نگرانی‌هایم را فراموش کنم و با امید بیشتر مراحل درمان را طی کنم.

مادر کمند ادامه داد: یکی از روزهایی که با همسرم در سالن انتظار مرکز درمان ناباروری منتظر انجام کارهایمان بودیم با زوج دیگری مواجه شدیم که بعد از انجام دومین عمل مثبت شده بودند، همان‌جا همسرم به من که از منفی شدن آزمایشم بعد از اولین انتقال جنین ناراحت بودم گفت ببین نباید ناامید باشیم، لزوماً همه بار اول مثبت نمی‌شوند، با دیدن نتیجه مثبت آن زوج و شنیدن حرف همسرم امید تازه‌ای در دلم جوشید و برای ادامه درمان انگیزه پیدا کردم.

وی افزود: اولین انتقال جنین من منفی شد اما بعد از عمل هیستروسکوپی و دومین انتقال جنین جواب آزمایشم مثبت بود و من حال خوب امروزم را مدیون همراهی و حمایت شوهرم هستم.

پدر کوروش صحبت ادامه داد: در مراجعه به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی استان قم با ترس‌هایی از قبیل روبروشدن به آشنایان و طولانی شدن درمان کنار آمدیم. همین شناخته شدن و ترس از روبرویی با آشنایان باعث می‌شود خیلی از خانواده‌ها برای درمان ناباروری اقدام نکنند یا به شهرهای دیگری مراجعه کنند.

پدر کوروش روند درمان در مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی را رضایت‌بخش توصیف کرد و گفت: ما در دوران شیوع کرونا به این مرکز مراجعه کردیم و رعایت پروتکل‌های بهداشتی برایمان خیلی اهمیت داشت، باید از کارکنان این مرکز بسیار تشکر کنم، یکی از کارکنان با پای آسیب‌دیده و بانداژ شده لنگان لنگان تمام طبقات را کنترل می‌کرد تا همه از ماسک استفاده کنند و این برای ما خیلی ارزشمند بود. ما به جز یک مورد که یکی از کادر درمان کمی با ما تندی کرد از هیچ‌کسی ذره‌ای تندی و ناملایمت ندیدیم و جهاد دانشگاهی را برای بکارگیری نیروهای خوش اخلاق و خوش برخورد تحسین می‌کنیم.

پاسخ بدهید